مادر شدی
پنجشنبه, ۲۲ دی ۱۴۰۱، ۰۵:۴۵ ب.ظ
مادر شدی که حسین در گودالِ قتلگاه، تو را بخواند و جان‌بگیرد،
که حسن، در سردی کوچه‌ها گرم‌شود و محکم بماند.
که زینب، به‌وقتِ روبرو شدنِ با سرهای بلند شده بر نیزه، تو را ببیند و صبر کند.
که عباس، به‌وقتِ به آغوش کشیدنِ تیرها، صدایت را بشنود و سقای ادب شود.
که علی،
با همه‌ی شوکت و عظمت،
با همه‌ی جلال و جبروت،
با همه‌ی فَر و فَرَه،
جان فدایت شود و محبوبه‌اش شوی.
در چنین روزی، خداوند دست کشید بَر سرِ نیلوفرها و نرگس‌ها،
و پایان داد به انتظارها
و ریحانه‌ی خلقت بر سَرِ دنیا منت گذاشت
و شبنم های نشسته بر گونه‌ی گل‌ها را غرقِ در سُرور کرد.
در چنین روزی، زن، جوانه زد، مادر شِکُفت و عالم علت یافت.
فاطمه اِکرارمضانی.
